Tutaj zamieszczamy Wasze recenzje o przeczytanych książkach.

Zachęcamy innych do czytania.

Wskazujemy książki, które warto przeczytać. 

 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"Rzym w płomieniach" to powieść historyczna, której autorem jest amerykański pisarz - Paul L. Maier. Wydarzenia opisane w utworze mają miejsce po roku 47 n.e. W Cesarstwie Rzymskim władzę sprawuje najpierw Klaudiusz, później Neron. To właśnie za jego panowania rozpoczyna się szerzenie religii chrześcijańskiej w Rzymie. Zaczyna się także prześladowanie wyznawców Jezusa Chrystusa. Za sprawców wielkiego pożaru Rzymu uważa się chrześcijan, ponieważ Neron nie chce, aby wszyscy ludzie mieszkający w Rzymie obwiniali właśnie jego. Winny musi ktoś być... Te kary, które były stosowane na niewinnych ludziach są niewyobrażalne, okrutne i odrażające. Czy chrześcijanie zdołają przetrwać te cierpienia?!

                                                                   Kamil Krauz 

-------------------------------------------------------------------------------------------------- 

 

"Dziecko Noego" to powieść, której autorem jest Eric-Emmanuel Schmitt. Akcja rozgrywa się w czasie II wojny światowej w okupowanej Belgii. Głównym bohaterem jest żydowskie dziecko - Joseph. Chłopiec początkowo wraz z rodzicami przebywa w domu hrabiny de Sully, jednak później musi zostać przeniesiony w inne miejsce. Rozstaje się z mamą i tatą, a jego do sierocińca zabiera ojciec Pons, który przejmuje nad nim opiekę. Joseph dostaje fałszywe dokumenty. Dzięki nim i pomysłowości księdza udaje mu się przeżyć wojnę. Po jej zakończeniu odnajduje swoich rodziców. Ta książka jest wyjątkowa! To oparta na autentycznych wydarzeniach opowieść o inności, tolerancji i poszukiwaniu tożsamości. Książka uczy szacunku do ludzi. Przecież każdy człowiek jest wyjątkowy i ma prawo do godnego życia.

                                                                          Kamil Krauz 

------------------------------------------------------------------------------------------------

                                            

      "Książe Kaspian" jest to druga z siedmiu książek Clive Staples Lewis.

Czytając ją możemy dowiedzieć się wiele o tym, że przyjaźń, odwaga i prawda to najważniejsze wartości.Rodzeństwo Pevensie zostało po raz drugi wciągnięto do Narnii w pierwszych stronicach książki. Okazuje się, że podczas gdy w świecie dzieci minął rok, w Narnii przeminęło już 1000 lat! Rodzeństwo dowiaduje się o tragicznych losach Narnii dzięki karłowi Zuchonowi - wysłańcowi Księcia Kaspiana. Opowiada im o tym jak królem magicznej krainy został Miraz - wój Kaspiana, który uśmiercił swojego brata, a siedmiu baronów służących Kaspianowi X porozsyłał po całym świecie. Rodzeństwo zamierza pomóc Księciu w wygraniu wojny, która trwa już jakiś czas. Czy zdołają wygrać ? Odpowiedź znajdziecie w książce.

 

Marcin Cwynar 

 

******************************************************************************** 

   Książka pt.: „Stary człowiek i morze” autorstwa Ernesta Hemingway’a została wydana przez Państwowy Instytut Wydawniczy. Jest to jedno z opowiadań tego autora.

 

    Akcja książki rozgrywa się  w Hawanie na Kubie. Opowiadanie Ernesta Hemingway’a o starym rybaku Santiago, który po 83 dniach nieudanych połowów łapie na hak ogromnego marlina i toczy z nim zwycięską walkę na śmierć i życie. Niestety, podczas holowania zdobyczy do brzegu, rybę atakują rekiny i zostaje z niej tylko szkielet. Dla starego rybaka liczy się jednak fakt, że zwyciężył w walce, że dał z siebie wszystko i walczył do końca. Opowiadanie zostało nagrodzone w 1953 roku nagrodą Pulitzera, a w 1954 r. Nagrodą Nobla. Myślę że każdy powinien przeczytać tą książkę! Zmieni ona twoją wyobraźnię i będziesz miał inny pogląd na świat!

 Marcin Cwynar 

 

""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

 

 

 ,,Cztery lata na huśtawce" - autor: Wojciech Kmita. To powieść przygodowo - podróżnicza, w której opisane jest życie pary ludzi mieszkającej we własnoręcznie  zbudowanej  łodzi żaglowej w której młodzi ludzie realizują swoje młodzieńcze marzenia. Pierwsza nie sponsorowana podróż dookoła świata odbyła się przez małżeństwo na jachcie ,,Temi", była ona najmniejszym polskim jachtem. W książce opisane zostało życie pary domatorów, chcącej odwiedzić dalsze zakątki świata. Nie jest to książka całkowicie skierowana do żeglarzy. Brak fachowego jezyka żeglarskiego, pozwoli każdemu  uczniowi zrozumieć każde słowo. Co dalej działo sie z bohaterami powieści? Jakie kraje zwiedzili? Dowiemy się w dalszej części opowiadania.

                                                                                        Zachęcam do przeczytania książki 

                                                                                                         Natalia Nehir 

 

 :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

 

„Delirium” – Lauren Oliver

Kiedyś wierzono, że miłość jest najważniejszą rzeczą pod słońcem.

Później wynaleziono lek na miłość.

„Amor deliria nervosa” - tak brzmi nazwa choroby znanej nam jako miłość. Lena odlicza dni do zabiegu podania antidotum, bowiem w świecie, w którym żyje miłość jest uznawana za przebiegłą chorobę. Nieoczekiwany zbieg akcji sprawia, że Lena zakochuje się w Alexsie a wtedy już nic nie jest takie samo…

„Mówili, że bez miłości będę szczęśliwa.
Mówili, że lekarstwo na miłość sprawi, że będę bezpieczna.
I zawsze im wierzyłam.
Do dziś.
Teraz wszystko się zmieniło.
Teraz wolę zachorować i kochać choćby przez ułamek sekundy, niż żyć setki lat w kłamstwie”.

 

     „Pamiętnik narkomanki” – Barbara Rosiek

„Pamiętnik narkomanki” to osobiste notatki dziewczyny, później kobiety, która walczy z nałogiem, jakim jest narkomania. Drastyczne i zaskakujące, niekiedy wręcz przyprawiające o gęsią skórkę notatki są wspaniałym świadectwem walki o życie. Autorka zawarła w książce własną, autentyczną historię, którą przeżyła, i którą dzieli się ku przestrodze.

Małgorzata Kaczkowska

-----------------------------------------------------------------------------------------------

 

   „Zwiadowcy” John Flanagan

                Cała seria książek pod wspólnym tytułem „Zwiadowcy” opowiada o losach Willa i jego przyjaciół. Główny bohater jest młody, wątły i niski. W niczym nie przypomina wielkich, napuszonych rycerzy, których jako dziecko tak podziwiał. Nie widząc dla siebie innej drogi stara się o terminowane jako giermek, lecz nie zostaje przyjęty. Kiedy marzenia sypią się w proch, on się nie poddaje. Wychował się w sierocińcu, gdzie o wszystko musiał walczyć. Jest bystry, odważny, wspaniale się skrada i potrafi wtopić się w noc – dla nikogo nie ma to jednak znaczenia, aż nagle zjawia się tajemniczy Halt. Proponuje on chłopakowi przystanie do zwiadowców - ludzi owianych legendą, którzy, jak wieść niesie, potrafią stawać się niewidzialni, zamieniać w kamień swoich wrogów i porywają dzieci. Will jednak nie wierzy w plotki i zaczyna naukę u mistrza Halta - żywej legendy. W korpusie zwiadowców, czyli elitarnej grupie powołanej do ochrony króla i usuwania niewygodnych ludzi, będzie musiał wybierać – pomiędzy śmiercią swoją, a innych. Wielokrotnie znajdzie się w niewoli, pozna gorzki smak straty i ludzkiej zawiści.  Stanie się świetnym wojownikiem, którego nic nie pokona…

                Seria  Flanagan’a jest wspaniałą lekturą dla starszych i młodszych. Każdy znajdzie w niej coś dla siebie. Opowiada o przyjaźni, stracie, poczuciu winy, wybaczeniu i nienawiści. Obserwujemy dorastanie głównego bohatera, potem jego dorosłość i zmianę jaka w nim zachodzi, zmianę niekoniecznie na dobre…  Cała seria składa się z krótkich książek, które łatwo się czyta. Praktycznie na każdej stronie coś się dzieje, dochodzą nowe wątki, wszystko się plącze, aby na koniec nas zaskoczyć . Bardzo polecam tę książki. Zapewniam, że już po jednym tomie poczujecie niedosyt i sięgniecie po następny. Nie będziecie tego żałować.

 

   „Smocza droga” Daniel Abraham

                Wszystkie drogi prowadzą do wojny… - tak mówią ludzie - nie ważne jaką drogę wybierzemy i tak będzie to smocza droga, wypełniona krwią, śmiercią, żalem, nienawiścią i cierpieniem. Właśnie taką drogą wieki temu podążyli królowie i to zniszczyło ich lud. Tego próbują uniknąć główni bohaterowie książki. Cithrin, gdy została sierotą, trafiła pod opiekę banku, teraz ma za zadanie przemycać bankowe pieniądze przez strefę ogarniętą wojną. Choć dziewczynę cechuje niezwykła wiedza, to nie uchroni jej ona przed brutalną wojną ogarniającą świat. Drugim bohaterem jest Marcus – starzejący się weteran, bohater wielu wojen. Po tragicznej śmierci rodziny, oddaje się całkowicie swojemu oddziałowi wędrownych najemników. Teraz jedyną nadzieją na uniknięcie wcielenia do wojska skazanego na przegraną jest ucieczka. Dowódca zrobi wszystko, aby ratować swoich żołnierzy. Geder to spadkobierca bogatego rodu. Każdy chciałby widzieć go, jak w zbroi prowadzi ludzi do bitwy, lecz jego to nie interesuje. Jest on urodzonym filozofem, który od towarzystwa ludzi woli książki. Jednak przyszłość nie jest taka prosta. Każdy będzie musiał wybierać, a, jak w krótce przekona się Geder, potężni przyjaciele są najlepszą ochroną. Zwykła wyprawa w góry może zmienić jego życie. Spadające kamyki mogą wywołać lawinę. Świat jest za słaby, aby wytrzymać toczącą go wojnę, a gdy z mroków historii wyłoni się nowy gracz – potężna sekta, nic już nie będzie takie samo. Nadszedł czas drogi, którą każdy musi wybrać sam.

                „Smocza droga” to piękna opowieść o przeznaczeniu. Losy głównych bohaterów splatają się i nieoczekiwanie rozchodzą. Przyjaciele stają się wrogami, wrogowie przyjaciółmi. Odwaga staje przeciwko dobru. Dobro sprzymierza się ze złem. W świecie tej książki nic nie jest pewne, każdy dzień coś zmienia. Autor zabiera nas w świat targany wojną, w którym wszystko jest możliwe. Powieść wciągnęła mnie od pierwszej strony. Jest pisana łatwym, lecz bogatym językiem z realistycznymi opisami, które nigdy nie nudzą.

 

    „Herosi z Doliny” Jonathan Stroud

                Przed wiekami dwunastu wojowników stoczyło wielką bitwę. Wszyscy polegli, lecz uwolnili od krwiożerczych bestii Dolinę, która jest dziś spokojnym domem ich potomków – jeśli tyko nie przekroczą linii kurhanów… Książka zaczyna się jak bajka dla dzieci, jest sobie nastoletni chłopak – Halli, który marzy o wielkich, bohaterskich czynach i wraz ze swoją przyjaciółką  Aud, zamierza to marzenie spełnić. Opowieść zaczyna się niewinnie… potem umiera wuj Halliego, a chłopak zastaje uznany za mordercę. Jedynym sposobem na odejście ze świata, którego nie rozumie, jest  ucieczka z Doliny. Tu kończy się bajka dla dzieci. Za linią kurhanów czai się zło… jakie? Nikt nie wie. Faktem jest, że nikt, kto wyszedł poza Dolinę, nie przeżył. O tym Halli sam się przekonuje… Wszyscy twierdzą, że starożytni wojownicy uratowali Dolinę, ale może się mylą?

                Książka Jonathana Stroud’a łączy historię z nastrojem grozy i poczuciem humoru. Czytając ją raz śmiejemy się do rozpuku, a potem po naszych plecach przechodzi dreszczyk. Książkę czyta się szybko, jest przyjemna i łatwa. Polecam ją nie tylko dorosłym, ale i dzieciom, które nie boją się ciemności…

 

    „Legendy Drizzta” Salvatore R.A.

Drizzt Do'Urden to członek rodu  Daermon Na'Shezbaeron, mieszka w mieście Menzoberranzan, w podziemiu. Przyszło mu dorastać w świecie, w którym morderstwo nie jest czymś, co się potępia, gdzie matki zabijają synów, synowie ojców, siostry braci. Drizzt jednak taki nie jest, on ma honor i próbuje wprowadzić do świata, w którym nie ma słońca, choć trochę dobra. Nie udaje mu się. Gdy o mało nie zostaje zamordowany przez własną  siostrę, podejmuje trudną decyzje. Ma zamiar opuścić Menzoberranzan – jedyne miejsce, jakie znał. Miejsce, które mimo całego zła, jakie je trawi, było jego domem przez tyle lat… Wychodzi na powierzchnię, widzi słońce, lecz nigdzie nie znajduje spokoju. Ludzie ścigają go, ponieważ jego rasa od dawna okazywał się  tylko po to, aby zabijać. Podziemie jest mniej okrutne, od zwykłych ludzi broniących swoich rodzin przed niebezpieczeństwem, które widzą w Drizzt’ie . Bohater musi zmierzyć się z brakiem zaufania i odtrąceniem. Jest wspaniałym szermierzem  i dobrym , wiernym towarzyszem,  za to przygarnia go krasnolud Bruenor. Tworzy z tajemniczym Drizztem, którego wciąż razi słońce, wspaniałą drużynę. Oto początek przygód Drizzta i jego przyjaciół. Postaci, o której usłyszy cały świat!

Seria książek autorstwa Salvatorego zastała osadzona w świecie Zapomnianych Krain (Forgotten Realms). To smutna historia o odrzuceniu i przyjaźni. Zawiera w sobie dużo mądrości i jest najlepszą książką, jaką dotąd przeczytałam. Trafia do każdego czytelnika.

Joanna Reszka

 

*****************************************************************

„Dary anioła. Miasto kości” – Cassandra Clare

 „Tysiące lat temu, Anioł Razjel zmieszał swoją krew z krwią mężczyzn i stworzył rasę Nephilim, pół ludzi, pół aniołów. Mieszańcy człowieka i anioła przebywają wśród nas, ukryci, ale wciąż obecni, są naszą niewidzialną ochroną. Nazywają ich Nocnymi Łowcami.

Ich zadaniem jest chronić nasz świat przed pasożytami, zwanymi demonami, które podróżują między światami, niszcząc wszystko na swej drodze. Ich zadaniem jest również utrzymanie pokoju między walczącymi mieszkańcami podziemnego świata, krzyżówkami człowieka i demona, znanymi jako wilkołaki, wampiry, czarodzieje i wróżki. W swoich obowiązkach są wspomagani przez tajemniczych Cichych Braci.”

Książka opowiada o nastoletniej dziewczynie – Clary, która po tajemniczym zniknięciu matki dowiaduje się o swoim prawdziwym pochodzeniu. Odkrywa prawdę i nawiązuje nowe znajomości. Poznaje zabójczo przystojnego Jace-a, z którym może łączyć ją coś więcej niż tylko przyjaźń.

A w podziemnym świecie szerzy się wieść o powrocie Valentina a kielich, jeden z trzech Darów Anioła zaginął…

Teraz już nic nie będzie takie samo…

 

 

„7 razy dziś” – Lauren Oliver

Co byś zrobił, gdyby jeden dzień się powtórzył? Co byś zmienił?

 

Sam jest ładna, popularna, ma najprzystojniejszego chłopaka w szkole, trzy najlepsze przyjaciółki i najbardziej pożądane miejsce na parkingu. Mija kolejny dzień jej cukierkowego życia. Jednak nieoczekiwany zwrot zdarzeń sprawia, że kiedy dziewczyna budzi się rano odkrywa, że znowu jest 12 luty, jeszcze raz dziś…

Dziewczyna dostaje szansę, by na nowo przeżyć ten sam dzień, kiedy w końcu odkrywa co może stracić…

 

Czy masz pewność, że jutro w ogóle nadejdzie?

 

 

 

„Igrzyska śmierci” – Suzanne Collins

 

Panem – nowoczesne państwo ze stolicą w Kapitolu otoczone wokoło 12 dystryktami. Raz w roku każdy dystrykt, musiał dostarczyć dziewczynę i chłopca, by wzięli udział w Głodowych Igrzyskach  walce na śmierć i życie.

To właśnie w 12 dystrykcie mieszka narratorka i bohaterka powieści. Katniss Everdeen trafia na Igrzyska i tam bierze początek iskra rewolucji.

„Zamiast przyjmować owacje, stoję nieruchomo, a publiczność okazuje największe nieposłuszeństwo na jakie jest w stanie się zdobyć. Milczy. W ten sposób mówimy, że nie ma zgody. Nie ma aprobaty. Wszystko jest nie tak…”

 

 

 

„Rose Madder” – Stephen King

 

„[…] złe sny są o wiele lepsze od złych przebudzeń.”

 

Policjant Norman wierz, że jest ponad prawe. Jednak wszystko zmienia się, kiedy Rose ucieka do oddalonego o 900km miasteczka. Nawiązuje nowe znajomości, znajduje pracę, jednakże Norman kierowany szóstym zmysłem odnajduje jej trop. Jedynym wyjściem okazuje się obraz kupiony przez Rose na targu staroci. Skrywa on tajemnicę – jest przejściem do innego świata, w którym obowiązuje zasada: Ty coś zrobisz dla mnie, a odwdzięczę się. Tylko ucieczka w świat Rose Madder może ocalić życie Rosie...

 

„Lepiej nie pieścić się z przeszłością. Liczą się nie te ciosy, które zadajemy, ale te, które zdołamy znieść.”

 

 Małgorzata Kaczkowska

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

„Sekrety Nieśmiertelnego Nicholasa Flamela”  Michael Scott

Prawdą jest, że Nicholas Flamel urodził się 28 września 1330 roku w Pantoise. Dziś, niemal 700 lat później, jest uważany za jednego z pierwszych alchemików w Europie. Legenda oparta na pismach samego Flamela głosi, że jako pierwszy stworzył kamień filozoficzny: substancję zmieniającą m. in. metal w czyste złoto oraz główny składnik eliksiru długowieczności. Jego żona, Perenelle, przez 20 lat pomagała Flamelowi w odczytaniu manuskryptu alchemicznego, jednak wysiłki te nie zostały zwieńczone sukcesem. Według kronik zmarł w 1418 roku, jednak jego grób jest pusty. Kim był Nicholas Flamel? Takie pytanie zadał sobie autor tej serii książek. Połączył on legendę o kamieniu filozoficznym i eliksirze wiecznej młodości ze znaną nam historią. W ten oto sposób powstała niezwykła opowieść łącząca w sobie fakty historyczne i mity. Według pisarza Nicholas Flamel żyje, ponieważ odnalazł sekret wiecznej młodości w Księdze Maga Abrahama, którą już od setek lat chroni. Księga ta może zniszczyć świat ludzi – tego właśnie chcą Mroczni Starsi, a John Dee (kolejna historyczna postać) zrobi wszystko, aby ich zadowolić. Nawet zniszczy własną rasę, w tym celu kradnie Księgę Maga Abrahama. Gdy świat stoi u kresu swego istnienia, ożywają stare przepowiednie. Otóż zbieg okoliczności sprawia, że Nicholas i Perenelle spotykają na swojej drodze bliźniaków: Sophie i Josh’a Newmanów. Rodzeństwo, o którym mówi stara przepowiednia, jedno z nich może uratować świat, a drugie go zniszczyć. Zaczyna się wyścig z czasem, bez księgi Flamel i jego żona starzeją się o wiele lat w jeden dzień. Nie zostało im zbyt dużo czasu, a Mroczni Starsi gromadzą swych sojuszników, aby razem zniszczyć rasę ludzką.

                „Sekrety Nieśmiertelnego Nicholasa Flamela” to seria sześciu książek. Stanowi mieszaninę wydarzeń i postaci historycznych z mitologiami i legendami niemal z każdej kultury. Do bohaterów historycznych oprócz tytułowej postaci i jego żony można zaliczyć również: Johna Dee (pierwowzór agenta 007), Niccolò Machiavelli (nadzwyczaj zdolnego, florenckiego pisarza z okresu odrodzenia, autora maksymy- „cel uświęca środki”), Hrabie de Saint-Germain (podróżnika wynalazcę i wirtuoza, który podobno nigdy nie umarł), Joanne d'Arc (Dziewicę Orleańską, francuską bohaterkę narodową, świętą Kościoła katolickiego), Williama Szekspira, Gilgamesza (na wpół legendarnego króla sumeryjskiego miasta Unug). Oprócz postaci, których istnienie jest poparte faktami znajdziemy w tej książęce wiele bohaterów wierzeń ludowych i mitologii, wśród nich: Hekate (w mitologii greckiej bogini czarów, magii, widm i rozdroży), pająka Areop-Enap (według mitologii ludów Oceanii, jeden ze stworzycieli świata), Scathach (w mitologii celtyckiej wojownicza bogini), Bastet (Bogini o głowie kota czczona w Egipcie), Mars (inaczej Ares w wielu wierzeniach bóg wojny), Nereus (w mitologii greckiej bóg morski), Morrigan (celtycka Bogini magii, podziemii, wojny i zniszczenia). Palomidesa (w legendach arturiańskich jednego z najwybitniejszych rycerzy Okrągłego Stołu). Czytelnik przez całą serie zadaje sobie pytanie – które z rodzeństwa zniszczy świat, a które go uratuje? Na pierwszy rzut oka bohatera bardziej przypomina Sophie, jest opanowana, mądra i miła. Jej brat za to jest wybuchowy i opryskliwy, od początku książki nie ufa małżeństwu Flamelów, jednak, czy aby na pewno to on może zniszczyć świat? Każda z książek opisuje od jednego do trzech dni. Wartka akcja i piękne opisy przyrody sprawiają, że przy tej książce nie można się nudzić. Polecam ją każdemu, kto ma mocne nerwy.

 

 

„Smokobójca” Tomasz Pacyński

„Smokobójca” był moim pierwszym spotkaniem z polską fantastyką i mile się zaskoczyłam. Barwne opisy i dużo tajemnic. W pewnym momencie książki nie wiedziałam już, co z tego co dla mnie było faktem, jest prawdą, a co nie. Autor zabiera nas do średniowiecznej Polski. Jak w każdym utworze tego gatunku zawarto tu wiele fikcji literackiej - otóż w naszym średniowiecznym kraju panoszą się smoki! Na każdej tablicy ogłoszeń widać napisy: „ Przyjmę smokobójcę od zaraz! Zapłatą będzie pół zamku i ręka księżniczki.”

 Cała książka jest napisana z niespotykanym humorem, autor wielokrotnie nawiązuje do „Krzyżaków”  Henryka Sienkiewicza. Utwór zawiera kilka opowiadań, pierwsze z nich traktuje o Sir Rogerze z Mons - mężnym, walecznym rycerzu, przynajmniej tak mówi o sobie i takie krążą o nim legendy. Tylko on może przywrócić spokój krainie gdzie krwawe żniwo zbierają smoki, po lasach kryją się strzygi, a w jeziorach utopce. Chociaż chętnych do zabicia smoka znalazłoby się wielu, zwłaszcza wśród szewczyków, którzy jak wiadomo walkę ze smokami mają zapisaną w genach. Cóż jednak zrobić, gdy pierwszeństwo ma bardziej doświadczony i sławniejszy rycerz, ponad wszystko złakniony nagrody? Tego dowiadujemy się od autora w kilku, śmiesznych opowieściach.  Następne opowiadania pod wspólnym tytułem „Komu wyje pies” są krótkimi utworami o nastroju grozy. Najpierw poznajemy łowce czarownic imieniem Armagh, który poszukuje swojej siostry. Pytanie brzmi, jak mają się do siebie jego zawód i obiekt jego poszukiwań? Kim naprawdę jest ten  tajemniczy młodzieniec, którego nikt nie potrafi okłamać?  Książka kończy się krwawą opowieścią o młodym rycerzu, który po powrocie z krucjat zabija swoją żonę i dzieci. W pościg za nim rusza niedościgniony wojownik Claymore Ramirez, do którego niedługo przyłącza się świecki mnich Lance. Razem próbują odkryć, co skłoniło rycerza do takiej zbrodni. Prawda może być bardzo bolesna.

 

Bohaterowie umierają  Matthew Stover

                „Człowiek nie powinien umierać, nie wiedząc dlaczego został zamordowany” – tak działa Cain i z tego powodu zawsze objaśnia swoim ofiarą powód ich śmieci. Caine jest jednocześnie samolubnym, okrutnym, amoralnym mordercą – i najbardziej wolnym, najszlachetniejszym i najmniej nieuczciwym bohaterem całej historii. Zawsze wie, co zrobili ludzie, których ma zabić. Nigdy nie morduje bez powodu, lecz kiedy budzi się z tego życia jest zwykłym człowiekiem. Otóż mamy daleką przyszłość i świat  bardzo zaawansowany technologicznie, w którym najbardziej pożądaną rozrywką są Przygody, toczone przez aktorów w rzeczywistości alternatywnej, zwanej Ankhana. Naukowcy znaleźli sposób na przesyłanie ludzi pomiędzy światami, z czego korzystają biznesmeni, tworząc Studia, które oferują wczucie się w postać aktora na dwa sposoby: bezpośrednie podłączenie w czasie trwania akcji albo wykupienie sześcianu (odpowiednik dzisiejszego DVD) i wcielenie się w bohatera w zaciszu własnego domu. Dzięki specjalnej aparaturze aktor przesyła z Ankhany do własnego świata wszystko to, co widzi, słyszy, mówi, a nawet myśli. Nowy świat oferuje o wiele niższy poziom technologiczny, nadrabiając ten ubytek możliwością stosowania magji. Jak w każdym show biznesie, tak i tutaj są gwiazdy. Jedną z nich jest Hari Michaelson, czyli Caine: zimny, twardy, bezlitosny zabójca w Ankhanie, w swoim świecie jest gwiazdą zarabiającą miliony, zmuszoną jednak do trzymania się norm narzucanych przez podział kastowy społeczeństwa. Opowieść zaczyna się w chwili, gdy bohater dowiaduje się, że jego była żona, również aktorka, straciła połączenie ze swoim światem. Jeśli nie odzyska go w ciągu kilkudziesięciu godzin, zostanie na zawsze zawieszona pomiędzy wszechświatami. Sytuację komplikuje fakt, że Shanna, jako władająca magją Pallas Ril, zaangażowała się w walkę przeciwko obecnemu władcy Ankhany. Jak możemy się spodziewać, były mąż rzuca się na odsiecz kobiecie swojego życia, która nim pogardziła. Tu zaczyna się pełna zwrotów akcji opowieść o miłości i przeciwnościach losu. Cain ma wielu wrogów, ścigają go niemal całe Klasztory (organizacje szkolące wojowników), a i wielu ludziom w świecie rzeczywistym zależy na śmierci Caina i jego żony. Po co? Aby ta Przygoda lepiej się sprzedała.

Matthew Stover pokazuje nam dwa świat, jeden rządzony przez wielkiego króla, mimo swej okrutności sprawiedliwego i drugi, nad którym władze sprawują biznesmeni, gotowi zabić dla pieniędzy. Jest to piękna, pełnokrwista opowieść, która w niczym nie przypomina zwykłych utworów fantasy. Autor pokazuje nam złożoność ludzkiej natury. Serdecznie polecam.

Joanna Reszka

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::;

 

 

 

  Sprawiedliwość dobrem najwyższym

 - o „Balladynie” J. Słowackiego

 

W pewnej chacie mieszka uboga wdowa wraz z dwiema córkami Aliną i Balladyną. Alina jest kochającą i łagodną kobietą, natomiast Balladyna to typowa egoistka pragnąca władzy i bogactwa. Wraz z nadejściem wiosny nadarza się dla Balladyny okazja do spełnienia marzeń.  To moment przebudzenia się wróżki Goplany - pani jeziora Gopło. Jest ona zakochana w Grabcu, a on spotyka się z Balladyną. Aby temu przeszkodzić, Goplana do chaty wdowy wysyła księcia Kirkora. On z kolei zamierza ożenić się z jedną z prostych dziewczyn, lecz nie jest do końca zdecydowany, którą chce pojąć za żonę. Widząc to, wdowa proponuje malinowy konkurs (ta, która pierwsza nazbiera i przyniesie dzban malin, zostanie jego żoną). Balladyna wiedząc, że nie zwycięży, zabija swoją siostrę.

Balladyna zostaje żoną księcia i panią na jego zamku. Zabiera ze sobą matkę, lecz ukrywa ją przed ludźmi, wstydząc się swojego chłopskiego pochodzenia. Podaje się za osobę z królewskiego rodu. Gdy jej mąż wyrusza na wojnę,  knuje plan pozbycia się go na zawsze. Chce sama zasiąść na tronie. Uwodzi jednego z rycerzy (von Kostryna), następnie namawia go do zgładzenia męża. Potem pozbywa się kochanka, podając mu truciznę. W końcu udaje się jej zasiąść na tronie. Jako królowa zaczyna osądzać ludzi i wydawać wyroki śmierci:

• na mordercę von Kostryna.
• na mordercę pięknej Aliny.
• na wyrodną córkę, która źle obchodziła się z matką.

Po wydaniu ostatniego wyroku na Balladynę pada z nieba piorun, od którego ginie. Dobro odzyskuje więc władzę, a sprawiedliwość znów jest górą.

 Kacper Adamczyk

////////////////////////////////

 

 Małe rzeczy często urastają do rangi wielkich

 

Książka Erica - Emmanuela Schmitta pt. „Oskar i pani Róża” to niewielki utwór epicki, nazywany również epistolarnym. Na powieść składa się 14 listów. Autorem trzynastu pierwszych jest Oskar, a ostatniego czternastego - Pani Róża. Wszystkie skierowane są do Pana Boga.

Książka opowiada o losach małego chłopca, który oprócz tego, że jest chory na białaczkę, ciągle ma problem z nawiązaniem dobrych relacji z własnymi rodzicami. Cała akcja toczy się głównie w szpitalu. Z informacji zawartych w książce można stwierdzić, że czas akcji to zima,  a dokładniej kilkanaście dni grudnia.

Zdecydowałem się zrecenzować tą książkę dlatego, że bardzo przypadła mi do gustu, a ponadto jest bardzo wartościowa. Według mnie utwór porusza wciąż żywe i ważne tematy takie jak: pierwsza miłość, relacje między dzieckiem a rodzicami, choroba i śmierć dziecka, wiara, wolontariat. Ta książka bardzo mnie poruszyła i zmieniła niektóre poglądy na świat. Jest to jedna z nielicznych książek, która tak bardzo mnie wciągnęła i sprawiła, że czytanie jej było tak przyjemne. Skłania ona czytelnika do wielu przemyśleń.
Z pewnością mogę powiedzieć, że  jest warta przeczytania.                                                               

Czytajcie, bo warto!

Tomasz Balawajder   

 

 „Zupa z dodatkiem miłości – niby nic, a uzależnia…”

„Opium w rosole” to jedna z książek należących do słynnej serii „Jeżycjada” napisanej przez Małgorzatę Musierowicz. Jest ona autorką wielu powieści i felietonów dla dzieci i młodzieży. Została odznaczona Orderem Uśmiechu.

W powieści podejmowane są tematy dotyczące życia codziennego młodych ludzi i ich rodzin. Rozterki miłosne i powszednie problemy ukazywane są w książce w sposób humorystyczny i intrygujący.

Akcja powieści rozgrywa się w czasach PRL-u, w 1983 roku. Autorka dobrze ukazała sposób życia w tamtych czasach. Prawdopodobnie było to spowodowane tym, że sama wtedy żyła. Wydarzenia rozgrywają się w Poznaniu. Szczególnie ważna dla całego biegu akcji jest Genowefa (a właściwie Aurelia). Dziewczynka ta, choć jeszcze bardzo mała, potrafi wpływać na życie innych. Poprzez wprowadzenie pozostałych bohaterów autorka przedstawia wartości, które powinien wyznawać każdy człowiek takie jak przezwyciężanie własnego egoizmu czy kształtowanie postawy otwartej na innych ludzi.

Książka ta wywarła na mnie duże wrażenie. Mimo że na początku lektury miałem co do niej mieszane odczucia, to jednak muszę stwierdzić, że jest ona z pewnością warta przeczytania. Uważam, że powieść ta jest adresowana nie tylko do nastolatków, ale również do czytelników w każdym wieku. Szybka akcja, sprawia, że książkę czyta się łatwo i przyjemnie, nie mogąc „oderwać się” od niej.

 

Kamil Krauz

 

 Przecięty sznurek

Pójdziesz do Papierowych Miast i nigdy już nie powrócisz … tylko sięgnij po książkę Johna Greena

Są wszędzie. W każdym zakątku świata. Na każdym kroku. Chcesz je znaleźć? To nie takie łatwe. Może one wcale nie chcą być znalezione. Może taki jest ich los i przeznaczenie. Być samotnymi. Żyć pod peleryną tajemnicy i zapomnienia... Bo, nie zawsze "chcieć" to znaczy " móc". Papierowe Miasta. Znalezienie ich to nie lada wysiłek. Zanim dojdziesz do celu mogą popękać w Tobie wszystkie struny... I co wtedy?

  Tym, co ma wyzwalać, uskrzydlać i zmuszać do pokonywania barier jest młodzieńcza miłość.

  Ciapowaty i usztywniony żelaznymi zasadami Quentin Jacobsen zbyt mocno kontrastuje z wyzwoloną i buntowniczą Margo RothSpiegelman. Przy tej szalonej i tajemniczej dziewczynie Quentin wie, że żyje 'na spontana', czyli tak jak ona zawsze żyła, a on bał się spróbować. Nie posiada pewności siebie, jest niezdecydowany. Mimo tego, jednej rzeczy jest pewien na 100%. Kocha Margo i zrobi dla niej WSZYSTKO. Nawet jeśli to 'WSZYSTKO' obejmuje włamanie się do oceanarium w środku nocy, tylko po to, aby popatrzeć z góry na to, jak wcześniej zaplanowana przez Margo zemsta na swoich 'przyjaciołach' dochodzi do skutku.

Nieoczekiwanie, gdy Margo otwiera okno w pokoju Quentina i zabiera go na nocną wyprawę pełną przygód, tym samym otwiera chłopakowi okno na nowy świat. Pełen [ on jest ] różnorodnych barw, ekscytujących przeżyć i prawdziwych emocji, których nie można znaleźć na kartach żadnego szkolnego podręcznika ( nawet tego najbardziej zachwalanego przez panią Knurek c; ). Gdy Quentin czuje, że zbliża się do Margo tak blisko jak nigdy przedtem, ukochana niespodziewanie znika. Co mógłby zrobić Quentin? A co robi? Pomimo tylu pękniętych strun nie może na to pozwolić. Nie może pozwolić, aby Margo znowu odeszła, znowu zadała mu ból... Nie tym razem.

  Każdy ma własną Margo. Margo - siostrę. Margo - córkę. Margo - koleżankę. Margo - wolnego ducha. Jest jak balon wypełniony helem na uwięzi. Napręża sznurek, napręża, aż w końcu coś się wydarzy i sznurek zostanie przecięty, a on po prostu uleci w powietrze. I być może takiego balonu już nigdy się nie zobaczy. Ląduje [ on ] potem w Holmes Chapel albo w podobnym miejscu, dostaje pracę w restauracji i zanim taki balon się obejrzy, nalewa kawę w tej samej knajpie, tym samym smutnym ludziom już przez 30 wiosen. A być może za kilka lat taki balon przywieje z powrotem do domu. Albo dlatego, że stęsknił się za braciszkiem albo dlatego, że otrzeźwiał, albo po prostu są mu potrzebne pieniądze... Takie sznurki są przecinane cały czas. Problem z tymi balonami polega na tym, że jest ich tak dużo. Lecz kiedy taki sznurek zostaje przecięty, nie można go już cofnąć.

  Książka ta w błyskotliwy, wzruszający i zabawny sposób opowiada trudną drogę o dojrzewaniu, prawdziwej przyjaźni i miłości. Porusza problematykę postrzeganego świata przez młodzież, a zarazem pomaga zrozumieć zbuntowanego nastolatka. Zakończenie jest poruszające i skłania do refleksji.

  Komu polecam tę książkę? Każdemu, kto zgubił się w życiu i nie ma pomysłu na następny dzień. Pomoże mu ona zrozumieć siebie, otaczający świat oraz wartości naprawdę ważne w życiu.

                                                                                  Karolina Leśniak.

 

 „Jeden wybór może Cię zmienić, jeden wybór może Cię zniszczyć, jeden wybór pokaże, kim jesteś” ~recenzja serii „Niezgodna” VeroniciRoth

  W tej książce, jak i czasem w życiu, mało jest miejsca na szczęście. Tris, a właściwie Beatrice jest niezgodna. Co to znaczy? Mniej więcej tyle, że jest inna i musi umrzeć. Dowiaduje się o tym w wieku szesnastu lat, a mimo to nie poddaje się. Wierzy, że uda jej się ochronić rodzinę i przyjaciół. Wierzy w siebie i w swoje możliwości. Przez trudną ścieżkę życia prowadzi ją matka. Tris wiedziała, że prędzej czy później umrze. To był jej los. Jednak chciała chociaż spróbować. I udało jej się. Cieszy się z tego już po drugiej stronie z najbliższymi osobami, rodziną, przyjaciółmi...

  Czego nauczyła mnie Beatrice Prior? Wielu rzeczy. Tego, jak trudne jest życie i jak ważni są przyjaciele. Tego, aby nigdy się nie poddawać oraz że odrobina wiary w siebie czyni cuda. Tego, że warto chodzić własnymi drogami. Tego, że prawdziwa i bezgraniczna miłość istnieje i że jest silna tak bardzo, że może przezwyciężyć wszystko... I będzie trwać do końca.

  Komu polecam tę książkę? Wszystkim bez wyjątku. Jest naprawdę warta przeczytania. Jednak różni się jednym – to, co poczujesz, czytając ją, zapamiętasz na długo.

 "Czy zostanie mi przebaczone to, co zrobiłam, żeby tu dotrzeć? Bardzo bym tego chciała. Zostanie. Wierzę w to".

Karolina Leśniak 

 

 Niełatwe życie nastolatka

Jak każdy dobrze wie, młodzież od zawsze szuka sensacji, a to po to, żeby kogoś upokorzyć albo żeby stać się sławniejszym lub po prostu z zazdrości. Nie ma na świecie takiej szkoły, w której nie byłoby jakiegoś „wyrzutka społecznego”. Czasami taka osoba sama sobie na to zasłużyła, bo na przykład: pomiatała wszystkimi, oceniała ludzi pochopnie, była nad wyraz szczera lub po prostu niemiła, ale są też takie przypadki, gdzie ktoś był sobą: zachowywał się inaczej niż wszyscy, wyrażał swoje odmienne zdanie, krótko mówiąc – miał swój unikatowy styl.

Książka „Eleonora i Park” RainbowRowell to opowieść o miłości dwóch nastolatków w wieku licealnym. Poznają się przypadkowo i to w dość niemiłej sytuacji, ponieważ podczas kłótni o miejsce w autobusie. Z biegiem czasu ich wspólna historia powoli się rozwija. Po drodze napotykają wiele przeszkód, ale zawsze sobie ze wszystkim radzą i choć zdarzają się kłótnie, które ich rozdzielają, zawsze uczucie góruje nad dumą lub rozumem.

Pierwszym głównym bohaterem jest Eleonora, bardzo wyróżniająca się uczennica pewnej szkoły. Nie sposób jej nie zauważyć: burza rudych, długich, kręconych włosów, piegowata, pulchna twarz, duże, zielone oczy i bardzo dziwne ciuchy. Ma specyficzny charakter i to nie zawsze w dobrym tego słowa znaczeniu. Nie lubi rozmawiać o swoich problemach i uczuciach. Jest fanką komiksów tak samo jak Park – drugi główny bohater. On  jest kompletnym przeciwieństwem Eleonory. Nie lubi być w centrum uwagi, więc celowo nie wyróżnia się wyglądem: czarne ciuchy, czarne oczy, czarne włosy w skrócie – chłopak w czerni. Charakterem też się nie wyróżnia. Nie lubi wyrażać swoich poglądów i opinii, co jednak nie oznacza, że tego nie potrafi.Gdy nasze postacie się spotykają, są sobie obce i wrogo do siebie nastawione, w dodatku fakt, że mają siedzieć koło siebie w szkolnym autobusie nie polepsza sytuacji, ale to właśnie dzięki temu, że dzielą ze sobą miejsce, mogą się lepiej poznać. Dzieje się to przypadkowo, kiedy Park zauważa, że Eleonora czyta mu przez ramię jego komiks. W ten trochę głupkowaty sposób rozpoczyna się ich wspólna historia, która – kto wie? – może przerodzi się w coś więcej…

Książka jest naprawdę „uzależniająca” i wciąga od początku do końca. Wszystkie wydarzenia przeżywałam razem z bohaterami: chwile szczęścia i radości, jaki też chwile smutku i zwątpienia. Polecam tę książkę wszystkim fanom romansów, ale również komedii, ponieważ ja przy niej bardzo często się śmiałam.                               

Kornelia Zywar